Ο Ταύρος, είναι το σημείο του ζωδιακού στο οποίο:
Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ είναι:
"Και ο Λόγος είπε: Ας είναι ο αγώνας απτόητος".
Ο αγώνας στον οποίο ο μέσος άνθρωπος επιδίδεται είναι ο αγώνας για χρήματα, σεξ, ιδιοκτησία, θέση ή για δύναμη στην προσωπικότητα. Για να προφυλαχθεί ο άνθρωπος από τις παγίδες, πρέπει να υποτάξει την ισχύ της προσωπικότητάς του και να εισέλθει στη φωτισμένη δύναμη της θέλησης του εσωτερικού του Οδηγού.
Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ είναι:
"Βλέπω και όταν το Μάτι ανοιχθεί, όλα είναι φως".
Δεν υπάρχει φώτιση παρά μόνο αν τα μάτια μας ανοιχτούν και δούμε τις θυμαπάτες, τις πλάνες, τις ματαιοδοξίες και τις εξαρτήσεις μας. Μόνο τότε θα έχουμε μια βαθιά εσωτερική θέαση του πνευματικού μας μέλλοντος.
ΙΔΙΟΤΗΤΑ:
Η βασική ιδιότητα αυτού του ζωδίου εμφανίζεται σαν επιθυμία στη μάζα των ανθρώπων και σαν θέληση ή κατευθυνόμενος σκοπός στο μαθητή ή τον μυημένο.
Εκδηλώνεται:
α) στο μέσο άνθρωπο σαν ισχυρογνωμοσύνη
(αυτή είναι πεισματική προσκόλληση στους σκοπούς της προσωπικότητας)
β) στον αναπτυγμένο άνθρωπο σαν θέληση που εκφράζεται με νοημοσύνη και κινητοποιείται από την ώθηση της αγάπης.
(Αυτό υπονοεί προσκόλληση στο σκοπό της ψυχής).
ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΖΩΔΙΟΥ:
Ο Ταύρος κυβερνάται μόνο από δύο πλανήτες: Η Αφροδίτη είναι ο εξωτερικός του κυβερνήτης και ο ΄Ηφαιστος ο εσωτερικός και ιεραρχικός κυβερνήτης του.
Η Αφροδίτη σημαίνει στο νοητικό μας εκείνο που αφορά τον τελικό εξευγενισμό, εκείνο που ασχολείται με το σεξ και εκείνο που πρέπει να εκφραστεί και να εκτελεστεί πάνω στο φυσικό πεδίο.
Ο ΄Ηφαιστος είναι αυτός που συμβολίζει την ψυχή, τον ατομικό, εσωτερικό πνευματικό άνθρωπο. Στη δραστηριότητά του βρίσκουμε το κλειδί του έργου της ψυχής.
2ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ
Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Ο Ηρακλής, μετά τον πρώτο του άθλο, στον Κριό, αναλογίζονταν περίλυπος το λάθος του που στάθηκε αιτία να σκοτωθεί ο σύντροφός του ο ΄Αβδηρος και ζητούσε βοήθεια από τον ίδιο τον εαυτό του.
Τότε ακούστηκε η φωνή του Δασκάλου του:
"Τα δώρα της αποτυχίας εγγυώνται επιτυχία, αρκεί να το αντιληφθεί κανείς σωστά" του είπε και τον κάλεσε να περάσει τη δεύτερη Πύλη.
Η τωρινή του δοκιμασία ήταν να συλλάβει τον άγριο Ταύρο που τρομοκρατούσε το νησί του Μίνωα, την Κρήτη και να τον οδηγήσει στον Ιερό Τόπο όπου κατοικούσαν οι Κύκλωπες.
Ο Ηρακλής περίλυπος αλλά έχοντας συνείδηση της ανάγκης, ξεκίνησε και διασχίζοντας τη θάλασσα έφτασε στην Κρήτη. Εκεί οδηγούμενος από το λαμπρό άστρο που φεγγοβολούσε στο μέτωπο του Ταύρου, ένα λαμπρό φως μέσα σ΄έναν σκοτεινό τόπο, και καθοδηγούμενος από τις επτά αδελφές, τον κυνήγησε από τόπο σε τόπο και τελικά τον έπιασε.
Μέσα στο φως που έλαμπε, ο Ηρακλής τον καβάλησε και τον οδήγησε στη χώρα των Κυκλώπων. Εκεί τον παρέδωσε στους τρεις μεγάλους Υιούς του Θεού, τον Βρόντο, το Στερώπη και τον ΄Αργο και τους ζήτησε να τον προστατέψουν από τον Μίνωα που ήθελε να τον θυσιάσει.
Ο ΄Αργος παρέλαβε τον Ταύρο και είπε: "Πορεύου εν ειρήνη, υιέ μου, το έργο σου εξετελέσθη".
Ο Ηρακλής πήρε τον δρόμο της επιστροφής και παρουσιάστηκε μπροστά στον Δάσκαλο. "Εκπλήρωσα το έργο που μου ανατέθηκε" του είπε, "Τι απομένει;"
"Εν τω φωτί θα ίδεις φως. Περπάτα μέσα σ΄αυτό το φως και εκεί θα δεις φως. Το φως σου πρέπει να φωτίσει πιο λαμπρά. Ο Ταύρος βρίσκεται στον Ιερό Τόπο".
" Ο δεύτερος άθλος εκτελέσθηκε και το έργο ήταν εύκολο. Από το έργο αυτό πάρε το μάθημα της αναλογίας. Χρειάζεται δύναμη για να εκτελέσεις τολμηρό έργο. Ταυτόχρονα, η προθυμία για να κάνεις το καθήκον σου επαυξάνει τις δυνάμεις σου".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ
Ο Ηρακλής που είναι το φως της ψυχής αναλαμβάνει να εξαγνίσει την κατώτερη φύση και να την οδηγήσει στην Ατραπό της Μαθητείας.
Στον πρώτο άθλο του έμαθε να ελέγχει το νοητικό του. "Προχωρώ και από το πεδίο του νου κυβερνώ" ήταν ο βασικός τόνος.
Τώρα, στον Ταύρο, καλείται να μάθει να ελέγχει και την επιθυμία του, κάτι που θα τον κάνει να δει μια πραγματικότητα που αγνοούσε.
Ο βασικός τόνος είναι: "Βλέπω κι όταν ο οφθαλμός ανοιχτεί, όλα είναι φως".
Ο Ηρακλής πήρε τον Ταύρο που συμβολίζει τη ζωώδη επιθυμία του και οδηγούμενος από το φως στο μέτωπο του ταύρου που στην πραγματικότητα είναι το Αλντεμπαράν -το πιο φωτεινό αστέρι που λάμπει στο μάτι του αστερισμού του Ταύρου- και συμβολίζει τη φώτιση, πέρασε μέσα από τη θάλασσα του αστρικού Πεδίου με την καθοδήγηση των επτά αδελφών που συμβολίζουν τις Πλειάδες -που λάμπουν κοντά στον αστερισμό του Ταύρου- και τονώνουν κάθε θετική προσπάθεια, και παρέδωσε τη ζωώδη επιθυμία του στους 3 Κύκλωπες που συμβολίζουν τις 3 θείες όψεις της ψυχής:
- Ο Βρόντος που σημαίνει βροντή και συμβολίζει την 1η όψη, τον Πατέρα που είναι ο Δημιουργικός ΄Ηχος,
- ο Στερώπης που σημαίνει αστραπή ή φως και είναι η 2η όψη, η ψυχή, η ένσοφη Αγάπη και
- ο ΄Αργος που σημαίνει στροβιλιζόμενη ενέργεια, είναι η 3η όψη της Θεότητας, η Νοήμων Δράση και είναι η έντονη δραστηριότητα επί του φυσικού πεδίου.
Οι τρεις αυτές όψεις δηλαδή η Πνευματική Τριάδα, αναλαμβάνουν τον έλεγχο του Ιερού Ταύρου, της Ενόρασης, που καθορίζει πλέον τη ζωή του μυημένου.
Για τη μέση ανθρωπότητα ο μύθος υποδεικνύει την ορθή χρήση της επιθυμίας. Σημαίνει να μην κυριαρχείται κανείς από τις επιθυμίες του -επιθυμία για ύλη, χωριστικότητα, απληστία, μίσος, εγωισμό- ούτε και να τις σκοτώνει.
(Ο Ηρακλής δεν άφησε το Μίνωα να σκοτώσει τον Ταύρο).
Πρέπει να τις κατανοεί και να τις μετουσιώνει σε έφεση.
(Καθήκον του Μίνωα ήταν να μεταφέρει τον Ταύρο στον Ιερό Τόπο).
Για το μαθητή ο μύθος δείχνει την ορθή στάση.
΄Όταν η επιθυμία συνδυαστεί με το νου, τότε αποκτά δύναμη.
Κι όταν η επιθυμία εμποτίζει με κατανόηση το νου, τότε ο νους φωτίζεται, βλέπει πιο καθαρά και ζητά να κυριαρχήσει πάνω σε μια επιθυμία που ήδη έχει μετατραπεί σε ισχυρή, φωτισμένη θέληση.
Επιθυμία είναι η δύναμη της φύσης της μορφής.
Θέληση είναι η ενέργεια της ψυχής που αυτοεκφράζεται σαν κατεύθυνση, πρόοδος και συμφωνία με το Σχέδιο.
Το μεγάλο μάθημα που πρέπει κανείς να πάρει στην πανσέληνο του Ταύρου είναι η ορθή χρήση και ο έλεγχος της ύλης καθώς και η ουσιαστική κατανόηση του Νόμου της ΄Ελξης.
Ο Νόμος αυτός μέσα στην ύλη μπορεί να εκδηλωθεί σαν σεξ, επιθυμία, παρόρμηση για δημιουργία, έλξη για την ψυχή.
Το σεξ είναι η ίδια η ζωή στη λειτουργία της, η ζωή που ελκύει πνεύμα και ύλη, το εσωτερικό με το εξωτερικό. Το σεξ είναι μία ενέργεια που ελάχιστα την έχουμε κατανοήσει ως μία όψη του Θείου Νόμου που σχετίζεται με τον έλεγχο και την πνευματικοποίηση της ύλης.
Μόνο όταν η ύλη εξυψωθεί μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο έκφρασης και ένα πεδίο προσπάθειας για τον ενοικούντα Χριστό μέσα μας.
Γι αυτό, ο ζηλωτής δοκιμάζεται με δύο τρόπους:
1. ως προς το μέγεθος της ζωώδους φύσης του και τα αίτια που αποτελούν τη βάση της χρησιμοποίησής της, και
2. δοκιμάζεται ως προς την έλξη που η μεγάλη πλάνη μπορεί να ασκήσει πάνω του. Η μεγάλη πλάνη και το σεξ δεν είναι παρά δύο όψεις της ίδιας δύναμης, της δύναμης της έλξης, της μιας καθώς εκδηλώνεται στο φυσικό πεδίο και της άλλης καθώς εκφράζεται στο πεδίο της συναισθηματικής φύσης της επιθυμίας.
Πώς όμως μπορούμε να χειριστούμε ένα θέμα σαν το σεξ που έχει συζητηθεί τόσο επιφανειακά και κατά τον πιο επιπόλαιο τρόπο κατά τη διάρκεια των αιώνων;
Τι πρέπει να κάνει ο ζηλωτής;
1. Να υποτάξει τον εαυτό του στους ομαδικούς σκοπούς και να αρχίσει να ρυθμίζει τη ζωή του σύμφωνα με το ερώτημα "Ποιο είναι το καλύτερο για την ομάδα στην οποία ανήκω;"
2. Να χρησιμοποιεί τον κοινό νου. Αυτή την αίσθηση που συνθέτει και συνενώνει τις πέντε αισθήσεις και έτσι δημιουργείται η κοινή αίσθηση, ο νους.
΄Αν χρησιμοποιεί ο ζηλωτής το νου του, οδηγεί και ελέγχει τον ταύρο της επιθυμίας.
Πολλοί κίνδυνοι θα αποφευχθούν με τη χρησιμοποίηση του κοινού νου.
3. Να αποκτήσει ορθή αντίληψη της έννοιας της αγαμίας. Η αληθινή αγαμία για την οποία μίλησε ο Χριστός δεν είναι η φυσική αγαμία, είναι η άρνηση της ψυχής να ταυτίσει τον εαυτό της με τη μορφή.
4. Αν επιτρέψει στην ψυχή να κυριαρχήσει στη μορφή ελέγχοντας και εξουσιάζοντάς την, τότε η μορφή θα γνωρίσει τις σωστές υποχρεώσεις της.
Η ενέργεια του Ταύρου δημιουργεί διαμάχη ανάμεσα στην ύλη και στο πνεύμα, ανάμεσα στην αυξανόμενη ανιδιοτέλεια και στην ιδιοτέλεια,
ανάμεσα στην έλξη της ύλης και την έλξη του πνεύματος, αλλά τελικά
αποκαλύπτει την αιτία της διαμάχης και οδηγεί μέσα από αρμονία σε ανώτερα επίπεδα.
΄Ετσι, το πνεύμα χρόνο με το χρόνο κερδίζει, πρώτα μέσω διαμάχης, μετά μέσω αρμονίας και δημιουργικότητας.
ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΒΕΣΑΚ
Το Φεστιβάλ του Βεσάκ είναι το δεύτερο από τα τρία Πνευματικά Φεστιβάλ των Πανσελήνων της ΄Ανοιξης. (1ο είναι του Χριστού ή της Ανάστασης, 2ο του Βούδα ή του Βεσάκ και 3ο της Ανθρωπότητας ή της Καλής Θέλησης).
Είναι το φεστιβάλ της απελευθέρωσης, της αφύπνισης, της μεταμόρφωσης και το ταξίδι προς τον Οίκο.
Την ακριβή ώρα της πανσελήνου, ο Βούδας, -που είναι η έκφραση της Σοφίας του Θεού, η Ενσωμάτωση του Φωτός και ο Δείκτης του Θείου Σκοπού- για μία και μοναδική φορά στη διάρκεια του χρόνου, στρέφεται από τον υψηλό τόπο όπου κατοικεί κι εργάζεται, για να ευλογήσει τον κόσμο.
Εκφωνεί ένα μεγάλο μάντραμ και γίνεται ο "Παράγοντας Απορρόφησης" της Δύναμης της 1ης Ακτίνας, του Σκοπού του Θεού ενώ χρησιμοποιεί τη μαγνητική έλξη της 2ης Ακτίνας για να συγκρατήσει στον Εαυτό Του αυτή τη Δύναμη.
Τότε ο Χριστός -κεφαλή της Ιεραρχίας και αντιπρόσωπος της ανθρωπότητας που ανατείνει- γίνεται ο "Παράγοντας Λήψης" αυτής της δυναμικής Ενέργειας που τη μεταβιβάζει στην ανθρωπότητα.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μία επίγνωση της Ατραπού διαπερνάει στιγμιαία την ψυχή της ανθρωπότητας.
Οι ζηλωτές δέχονται μια διέγερση στις εφέσεις τους και οι μαθητές και οι μύστες γίνονται σταθεροί και ακλόνητοι πάνω στην ατραπό που κατευθύνει προς τον Οίκο τους.
Να γιατί, όταν κάποτε μιλώντας για τον Εαυτό Του ο Χριστός είπε "Εγώ ειμί το φως του κόσμου".
Στην Πανσέληνο του Βεσάκ έχουμε τρεις πολύ δυναμικές επιρροές:
* Την ενέργεια της Ελευθερίας
* Την ενέργεια της Φώτισης, που είναι η ενέργεια της Αγάπης - Σοφίας
* Την ενέργεια της Θέλησης του Θεού που αποκαλύπτεται σαν Σκοπός και σαν Σχέδιο
Αυτές είναι οι ενέργειες που πλημμυρίζουν τις ανώτερες σφαίρες του πλανήτη μας και φορτίζουν τους μεγάλους μύστες και τους μαθητές.
Το Φεστιβάλ του Βεσάκ είναι ένα έργο δόμησης της γέφυρας ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τη θεότητα και ο διαλογισμός του Βεσάκ δημιουργεί μία ισορροπία ανάμεσα στον κατώτερο και τον ανώτερο Εαυτό.
Διαλογιζόμαστε αυτή την ώρα για να δημιουργήσουμε μία θεία ισορροπία μέσα στη φύση μας και για να βρούμε την ατραπό μας που οδηγεί προς το Μάτι του Ταύρου, το σπίτι μέσα μας.
Ας ξεχωρίσουμε τις ημέρες αυτές σαν τις πιο ιερές ημέρες της ζωής μας και ας τις χρησιμοποιήσουμε για να εργαστούμε πάνω στον εαυτό μας:
1. Θέτοντας νέους και ανώτερους σκοπούς
2. Κάνοντας νέα σχέδια για να συναντήσουμε τους σκοπούς μας
3. Μοχθώντας για την εξωτερίκευση της ψυχής μας με το να είμαστε μία δραστήρια, ζωντανή ψυχή στην καθημερινή μας ζωή
4. Εργαζόμενοι για την εξωτερίκευση της Ιεραρχίας και για την επανεμφάνιση του Χριστού.
Γνωρίζουμε πως υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά υπάρχει μόνο μία οδός, μία κατεύθυνση. Αυτή η κατεύθυνση είναι μια ζωή που ζει κάποιος για να πραγματώνει το Θείο Σχέδιο, για να γίνει μια έκφραση του Θείου Σκοπού, μια θυσιαστική ζωή για το όφελος όλων των ζώντων μορφών.
Πηγές:
"Εσωτερική Αστρολογία" Α.Α. Μπέϊλη
"Οι ΄Αθλοι του Ηρακλή" Α.Α. Μπέϊλη
" Η Συμφωνία του Ζωδιακού" Τορκόμ Σαραϊνταριάν.
